NAZIM NE HİKMETSE-Ayşe Seda KOÇAK

NAZIM NE HİKMETSE

Başlığı okudukta sonra aklına en az bir dizesi gelenler burada mı? Bana şiiri sevdiren kendimi bulduğum büyük şair.Her satırı anlamlı her satırı yaralayan...Bu kadar büyük hayranı olup hakkında bir şeyler yazmamam şaşırtıcı olacaktı.

Nazım Hikmet; Türk yazar ve şair. Eserleri onlarca dile çevrilmiş her bir eseri evrensellik kokmaktadır ve ilk günki tazelikle okunmaktadır. 

Yetişkinlik döneminin büyük bir kısmını sürgünde ve hapiste geçirmiştir. Belkide bu yüzdendir gökyüzü sevdası...

Her bir şiiri insanın içine işler. Aşık olmak gerekmez okurken uzaklara dalmak için. Her bir satırda kendini bulur insan. Aşka dair söyleyecek çok şeyi vardır, Aşkı, aşk yaşamayı, sevmeyi, hasreti öyle güzel betimlemiştir ki aşığım, seviyorum demeye utandırır insanı...

Biraz mahmur olsam, şiir okumak istesem ilk Nazım gelir aklıma. Nedendir bilinmez, her bir şiirinin ayrı ayrı ezberlemek isterim. Bazen okumak yetmez de özümseye özümseye yazmak isterim.

Aşka aşık adam...Şüphesiz birçok aşkı olmuştur ama aralarından biri vardır ki odalar dolusu mektuplar, şiirler az gelmektedir. Piraye... Hapis hayatı boyunca belkide tek tesellisi Piraye'ye olan aşkı olmuştur.

Hangi şiirini paylaşsam da yazımı sonlandırsam diye düşünürken ezbere bildiğim her okuyuşumda tüylerimi diken diken edende karar kılıyorum. 

(Not:Başlık alıntıdır. Nazım Hikmet'in çok büyük bir hayranı olan takipçim benimle paylaştı. Teşekkür ederim)

* * *

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
                    içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
                    ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
                        senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
                                     yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
                    biri sen
                    biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım.
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
                                bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
İçimden bir şey :
                  belki diyor.

 

                                                                18 Şubat 1945
                                                                Piraye Nâzım Hikmet

 

Benzer Aramalar:Okuduğumkitaplar,YararlıBilgiler,bensendenönceölmekisterim, nazım, nazımhikmet,piraye, şiir